De ervaring vanLise de Jonge
Lise detacheert nu drie jaar als Anesthesiemedewerker via Interchange. Naast haar vaste opdracht werkt ze ook regelmatig diensten. Ze is opgegroeid in Nijkerk maar woont nu met haar vriend en kat Dirk in Amersfoort. In haar vrije tijd vind je haar vaak op de tennisbaan. Reizen, wandelen en gezellige spelletjesavonden zijn ook favoriete bezigheden van haar. Lise hecht veel waarde aan haar familie en brengt graag tijd door met haar geliefden. In dit interview deelt Lise haar ervaring in haar werk als gedetacheerde in de zorg.
Lise de Jonge (24)
Kun je ons meer vertellen over jouw beslissing om te gaan detacheren en waar je allemaal al in opdracht bent geweest?
“Na mijn afstuderen aan het Gelre Ziekenhuis, heb ik acht maanden gewerkt bij Gelre, de helft van de tijd in Apeldoorn en de andere helft in Zutphen. Maar eerlijk gezegd, vond ik de reistijden niet ideaal. Ik ben best nieuwsgierig en houd ervan om nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe ervaringen op te doen. Daarnaast wist ik dat er veel kansen lagen in de markt. Daarom besloot ik om verder te kijken en zo kwam ik via via bij Interchange terecht.
Mijn eerste detachering bracht mij naar het St. Jansdal ziekenhuis in Hardewijk, gevolgd door acht maanden in het Flevoziekenhuis in Almere. Toen besloot ik het roer om te gooien. Ik nam acht maanden onbetaald verlof op bij Interchange en vertrok naar Melbourne, Australië. Mijn vriend die toen nog als AIOS werkte, ging hier een fellowship doen en ik zelf ging aan de slag als barista in een koffietentje. Het was een verfrissende verandering van omgeving.
Bij mijn terugkeer op de OK van mijn nieuwe opdracht in het Antonius Ziekenhuis voelde ik mij gelijk weer thuis en dacht “Ohja dit is echt tof!” Detachering biedt de flexibiliteit om dit soort ervaringen op te doen. Ik geniet van de vrijheid die dit werk met zich meebrengt. Later, wanneer ik een gezin heb, zal dit waarschijnlijk niet meer mogelijk zijn.”
“Het contract verschilt dus niet veel van een vast contract, maar dat realiseren mensen zich niet altijd.”
Heb je voor je gevoel wel genoeg vastigheid?
“Ja, die vraag wordt me soms gesteld door collega’s. Maar dan leg ik uit: “In principe heb ik hetzelfde contract als jij. Ik heb ook gewoon een ziektekostenverzekering, pensioenopbouw, enzovoort. Als ik ziek ben, heb ik een vangnet. Het enige verschil is dat als er geen werk is, ik nog steeds doorbetaald krijg, maar mogelijk elders moet werken, misschien verder weg. Dat is het enige risico dat ik loop. Als de markt verslechtert, kan het zijn dat ik meer moet reizen.” Het contract verschilt dus niet veel van een vast contract, maar dat realiseren mensen zich niet altijd.”
Voel je je echt onderdeel van het team als gedetacheerde?
“Absoluut, tot nu toe heb ik dat altijd zo ervaren. Ik denk dat het een wisselwerking is; als je jezelf volledig inzet, krijg je dat ook terug. Ik ben sowieso een teamspeler, dus daarom heb ik gekozen voor detachering in plaats van zzp’en. Daarnaast waardeer ik het om voor langere tijd op één plek te zitten.”
Wanneer denk je dat je klaar bent om als gedetacheerde aan de slag te gaan?
“Ik denk dat het belangrijk is om open te staan voor nieuwe mensen en werkwijzen. Flexibiliteit is essentieel, vooral omdat je mogelijk terechtkomt in ziekenhuizen waar al lang op een bepaalde manier wordt gewerkt. Als je moeite hebt met aanpassen, is detachering misschien niet de beste keuze. Het vergt ook sterke sociale vaardigheden en de bereidheid om energie te investeren. Het kan behoorlijk intens zijn om ergens opnieuw te beginnen, dus je moet er echt voor willen gaan. Ikzelf ben erg leergierig en vind het interessant om verschillende specialiteiten en procedures van elk ziekenhuis te leren kennen.
Daarnaast is het belangrijk om te kunnen omgaan met onzekerheid. Je weet van tevoren niet waar je zult starten en hoelang je ergens kunt blijven, wat soms best onzeker kan zijn. Maar daar teken je wel voor. Als een ziekenhuis aangeeft dat je contract niet verlengd wordt omdat er geen plek is, dan moet je ergens anders heen. Maar dat is iets waar je op voorbereid bent. Je weet dat je daar niet jarenlang kunt blijven.”
Als je op zoek bent naar laagdrempelige begeleiding en een knusser, persoonlijker bureau, dan zit je hier goed.
Hoe ervaar jij Interchange als werkgever?
“Ik ervaar een familiegevoel. Ik ben vrij snel na mijn afstuderen gaan detacheren, wat best spannend was omdat ik niet gewend was aan verschillende werkwijzen en nog niet veel ervaring had. Gelukkig werd ik bij de hand meegenomen aan het begin wat mij een prettig gevoel gaf. Zo kreeg ik meer inwerktijd en werd ik bijna dagelijks gebeld hoe het ging. Ook nu heb ik nog regelmatig contact met mijn consultant. Als je op zoek bent naar laagdrempelige begeleiding en een knusser, persoonlijker bureau, dan zit je hier goed. Ook zie ik nu wat vaker dezelfde gezichten in de ziekenhuizen en bij door jullie georganiseerde uitjes. Je ontwikkelt toch een band met andere gedetacheerden.”
Hoe zie je jouw toekomst op werkgebied voor je?
“Voor mij is het nu belangrijk om te ontdekken welke ziekenhuizen er zijn en wat bij mij past. Momenteel ga ik ook op de andere locatie van het Antonius werken in Nieuwegein, waar ze ook cardiologie doen. Dit is nieuw voor mij, dus ik vind het leuk om dit er nu bij te doen. Het voelt goed om te zien dat er moeite wordt gedaan om mij goed in te werken als gedetacheerde. Bovendien krijg ik de kans om hier ook een leerling te begeleiden, wat ik erg waardeer. Ik kijk dus niet te ver vooruit, voor nu heb ik genoeg uitdaging.
Lise die assisteert tijdens een operatie