Lydia, IC verpleegkundige, vertelt over haar ervaring op de oncologie-afdeling

“Ik heb 15 jaar lang als verpleegkundige op de oncologie-afdeling gewerkt. Een werkperiode waarin ik heel veel verdrietige, maar ook mooie momenten heb meegemaakt. De omgang en het begeleiden van familie is wat mij aansprak aan het vak. Zo is het een intiem moment als je bij een bevalling mag zijn, maar eigenlijk is het nog intiemer als familie jou toelaat op het moment van sterven. Dat de familie jou op zo’n moment in dezelfde ruimte wil hebben, ervaar ik als een enorm compliment. Je kunt een enorme steun vormen voor een familie waarbij je bij binnenkomst van het ziekenhuis tot het laatste moment in het ziekenhuis betrokken bent geweest.

Verdrietige momenten zijn er ook genoeg. Een moment dat mij altijd is bijgebleven was tijdens mijn laatste dienst op de oncologie-afdeling. Er was een meisje van 11 jaar oud waarvan haar moeder naar huis ging om te sterven. Dit meisje was ontzettend boos op mij en zei “Ze mag niet naar huis want dan gaat ze dood”. Het verdriet en de wanhoop die je ziet bij families maken je wel bewust van het feit dat het leven zo afgelopen kan zijn. Ditzelfde meisje kwam ik drie jaar later tegen op het handbalveld waar zij moest handballen tegen mijn dochter. Ze kwam naar mij toegelopen en zei: “Ik was niet echt boos op je” waarop ik antwoordde: “Dat weet ik meisje, je was gewoon ontzettend verdrietig!” Die emoties zijn zo heftig en puur bij kinderen. Ik ben dan alleen maar blij dat ze hun emoties uiten tijdens zo’n heftig moment en hoe ze dat doen maakt mij dan niet uit. Ik vond het zo een dappere stap van zo’n grietje die mij herkent aan de zijlijn van het handbalveld en mij dan aan durft te spreken. Toen het meisje wegliep schoot ik wel even vol.

Ik heb er vijf jaar geleden voor gekozen om mij om te laten scholen tot IC-verpleegkundige. Een vriendin van mij werd ernstig ziek waardoor werk en privé te dicht bij elkaar kwamen. Het ‘stukje’ omgaan met families en het begeleiden ervan, wat ik leerde op de oncologie-afdeling wilde ik niet kwijtraken. Gelukkig komt dit ‘stukje’ mooi tot zijn recht in mijn functie als IC-verpleegkundige.”